Rings of Power – Εμπειρία και αποτίμηση
Η πρώτη σεζόν του Rings of Power ολοκληρώθηκε κι έφτασε η στιγμή για έναν μικρό απολογισμό. Προφανώς δεν είμαι αντικειμενικός και δεν μπορώ να κρίνω το έργο ως τηλεοπτική σειρά· ούτε μπορώ, φυσικά, να καταλάβω πώς μπορεί να φάνηκε σε άτομα που δεν έχουν καμία επαφή με τον Τόλκιν. Αυτό είναι ένα κείμενο για το πώς βίωσα την εμπειρία της πρώτης σεζόν της σειράς, αυτούς τους δύο περίπου μήνες που μεσολάβησαν από τη στιγμή που κυκλοφόρησε το soundtrack μέχρι την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου που προβλήθηκε το όγδοο και τελευταίο επεισόδιο, καθώς και μια αποτίμηση του υλικού που μας άφησαν τα οκτώ πρώτα επεισόδια.
Δεν θα αναφερθώ ιδιαίτερα στο πόσο με απογοήτευσε η πλειοψηφία της fandom του Τόλκιν (να πω πως η συμπεριφορά τους πάει ουσιωδώς κόντρα στο πνεύμα του Τόλκιν; Θαρρώ αυτό είναι προφανές για όποιον βρίσκεται εκτός του βούρκου αυτού). Σίγουρα πάντως το φαρμάκι που έσταζαν (και στάζουν) με εξέπληξε. Παρόλο που λατρεύω τα Star Wars, δεν ήμουν ποτέ βαθιά μέσα στην κοινότητά του, οπότε και δεν είχα αντιληφθεί την πραγματική κλίμακα της αντιμετώπισης των sequels. Τώρα που τα είδα από μέσα, πραγματικά λυπάμαι όσους Star Wars fans προσπάθησαν να τα βάλουν με το τέρας που λέγεται τοξικό fandom – νομίζω πως η αδιαφορία είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει κανείς απέναντί του.
Η εμπειρία
Οι προσδοκίες μου ήταν εξαρχής μεγάλες κι ο ενθουσιασμός μου παχυλός χάρη στην πάντα διογκωμένη αισιοδοξία μου (η οποία αναγνωρίζω πως ενίοτε παραμορφώνει τον στόχο της, κάτι που όμως θεωρώ πως είναι πολύ μικρό τίμημα για την κατοχή της). Τα τρέιλερ και οι ελάχιστες πληροφορίες είχαν εξάψει το ενδιαφέρον μου ενώ είχα ήδη ανιχνεύσει τις πηγές από όπου θα αντλούσα δευτερογενές υλικό/σχολιασμό (ενίοτε και γενναία leaks): το discord του theonering.net, το LOTR_On_Prime subreddit, τις εκπομπές του Corey Olsen. Αναγνώρισα τις γωνιές του ίντερνετ (ιδιαίτερα του YouTube και του Reddit αλλά και κάποια groups στο Facebook) που έπρεπε να αποφεύγω, εκείνες τις φωλιές που κοχλάζουν δηλητήριο ως άλλες γούρνες του Καρν Ντουμ. Κι έτσι διαμόρφωσα την κοινότητα με την οποία θα βίωνα αυτό το μεγάλο γεγονός των ημερών μας – την επανεμφάνιση της Μέσης Γης στις οθόνες μας.
Όταν ήρθε το soundtrack (το οποίο βρίσκεται ακόμη σε σχεδόν καθημερινή βάση στα ηχεία μου), πέρα από την προφανή ποιότητα του ίδιου του υλικού (που τόσο υπέροχα συμβάλει στη διαμόρφωση της Μέσης Γης) πήρα και κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον: τους τίτλους των κομματιών, οι οποίοι μου έδωσαν κάποια πολύ αδρά στοιχεία για την υπόθεση της σειράς, ψήγματα για το τι μπορεί να δω.
Κι έπειτα το ξεκίνημα, το πρωινό της δεύτερης του Σεπτέμβρη, να βλέπω με ακουστικά και δάκρυα στα μάτια ξανά τη Μέση Γη, να ακούω την Γκαλάντριελ να αφηγείται, όπως αφηγούταν και πριν από 21 χρόνια στην έναρξη της Συντροφιάς. Ο ενάμισης μήνας που ακολούθησε ήταν μια εμπειρία φανταστική· η προσμονή για το καινούριο επεισόδιο κάθε Παρασκευή, η οποία υλοποιήθηκε και βιολογικά μέσα μου: ξύπνημα νωρίς, δίχως ξυπνητήρι, και άμεση θέαση του επεισοδίου (η οποία μάλιστα δυο φορές έγινε από το κινητό – η μία ήταν η πρώτη ημέρα πυρετού covid και στην άλλη ήμουν διακοπές δίχως λάπτοπ)· έπειτα δεύτερη θέαση την ίδια μέρα, χωρίς πλέον το άγχος του τι θα γίνει, του πόσα θα χωρέσουν· επισκέψεις στο Reddit και παρακολούθηση του after show βίντεο του Prime· τις επόμενες ημέρες κι άλλες θεάσεις, κράτημα σημειώσεων για το κείμενο/παρουσίαση του επεισοδίου· προσμονή για την compatibility list του DarrenGrey, για τα επεισόδια Rings & Realms και Other Minds & Hands των Corey και Parke, τις συνεντεύξεις των ηθοποιών. Πολυάριθμες επισκέψεις κάθε μέρα στα διαδικτυακά λημέρια για ανάλυση και για διασταύρωση θεωριών και Easter eggs, αλλά και για διστακτικές μα πεινασμένες ματιές στα όποια leaks. Και αγωνία και μικρός εκνευρισμός για τις όποιες επιλογές του επεισοδίου θεώρησα λάθος, για τα σημεία που δεν μου έκατσαν ενστικτωδώς καλά.
Για ενάμιση μήνα ζούσα κι ανέπνεα για τη σειρά. Είχα πολύ καιρό να κολλήσω τόσο με κάτι. Μου θύμισε τις εποχές που έπαιζα LOTRO, όταν περίμενα να κυκλοφορήσει ένα νέο expansion, τα 18ωρα που έριχνα (αποχωρώντας για τον απολύτως απαραίτητο ύπνο), όταν η αφοσίωσή μου πότιζε ακόμη και τα όνειρά μου. Πράγματι, από κάποιο σημείο κι έπειτα (νομίζω μετά το έκτο επεισόδιο) το Rings of Power διαχύθηκε στον ύπνο μου – ένδειξη που θεωρώ πως υποδηλώνει πως κάτι με έχει κερδίσει/κυριεύσει πραγματικά.
Το Rings of Power είναι για μένα σίγουρα το σημαντικότερο γεγονός της τρέχουσας χρονιάς (ίσως και καμπόσων ακόμη προηγουμένων ετών) και νομίζω πως οι επόμενες σεζόν θα αποτελέσουν για μένα κομβικές κορυφές της παρούσας δεκαετίας. Πάμε να δούμε τώρα κάποια πράγματα για την ίδια τη σειρά.
Η αποτίμηση
Σίγουρα η σεζόν δεν ήταν αψεγάδιαστη· ως αφηγηματικό έργο έπασχε σε σημεία από θέματα γραφής και κυρίως ροής – οι επιλογές όσον αφορά τον τρόπο κατανομής των πολύτιμων αυτών οκτώ (και κάτι) ωρών ήταν σε σημεία περίεργες: κάποιες (λίγες για μένα) φορές πλάτειαζε και κάποιες (αρκετές για μένα) ασφυκτιούσε εμφανώς από τους χρονικούς περιορισμούς, με αποτέλεσμα να βιάζεται και να αφήνει την αίσθηση πως σε κάποιες από τις αλυσίδες της πλοκής έλειπαν ορισμένοι κρίκοι. Αναμενόμενα, κάποια σημεία του lore άλλαξαν ή εμπλουτίστηκαν, άλλοτε άγαρμπα και άλλοτε με μαεστρία αντάξια του legendarium (πχ ο Άνταρ). Η χρονική σύμπτυξη που περιμέναμε συνέβη, κάτι κατανοητό και εν τέλει λειτουργικό για το συγκεκριμένο μέσο. Κάποιες επιλογές έγιναν, δυστυχώς, με ξεκάθαρα fan service κατεύθυνση. Στα αρνητικά και το ότι δεν είδαμε Εντ, πέρα από την εμφάνισή τους στο τέλος του πρώτου επεισοδίου.
Η αίσθηση όμως που μου άφησε η σειρά, ως άτομο που λατρεύει τη Μέση Γη όσο τίποτα άλλο, ήταν ενθουσιωδώς θετική. Οι διάλογοι (πραγματική αποκάλυψη για εμένα, ειλικρινά θέλω ένα novelization της σεζόν), η ηθοποιία, τα τοπία, η πλειοψηφία των πλοκών, η υπέροχη κοσμοπλασία, ήταν όλα τους πολύ πάνω απ’ ότι περίμενα. Μα πάνω απ’ όλα, αυτό που μ’ έχει κάνει να αγαπήσω τη σειρά είναι ο τρόπος που πιάνει το πνεύμα των γραπτών του Τόλκιν, ο τρόπος που αγγίζει τα μεγάλα Θέματα της Μέσης Γης: την αγνή φιλία (χαίρομαι πραγματικά που βλέπω συντροφικές σχέσεις που δεν διολισθαίνουν προς το ερωτικό, αδιαφορώντας για την κυρίαρχη τάση στη σύγχρονη αφηγηματική τέχνη που θέλει μια ιεράρχηση της ερωτικής σχέσης πάνω από τη φιλική – αυτό είναι κάτι που λατρεύω στα γραπτά του Τόλκιν: το ότι υπάρχουν τόσες πανέμορφες φιλίες)· τη λαχτάρα για το Θαυμαστό και την περιπέτεια· την ελπίδα και την αισιοδοξία, την πίστη πως υπάρχει βαθιά καλοσύνη στον κόσμο και πως στο τέλος αυτή θα υπερισχύσει· τη μοίρα και το πεπρωμένο ως δυνάμεις που κινούν τον κόσμο. Η σειρά είναι ποτισμένη με αυτά τα στοιχεία, και είναι αυτό το χαρακτηριστικό, μαζί με την κοσμοπλασία, που με κάνει να τη νιώθω ξεκάθαρα σαν Μέση Γη. Στην τελική αυτό που τείνω να εμπιστεύομαι περισσότερο είναι το ένστικτό μου – και από τη στιγμή που το Rings of Power δημιούργησε μέσα μου δονήσεις αντίστοιχες με αυτές των βιβλίων, από τη στιγμή που ένιωσα πως επέστρεψα πραγματικά στη Μέση Γη, είμαι πολύ ικανοποιημένος, παρά τα στραβοπατήματα, και ιδιαιτέρως ευγνώμων. Το πρόσημο είναι σαφέστατα θετικό – για μένα η πρώτη σεζόν ήταν το πολύ ωραίο ξεκίνημα μιας εποποιίας που μπορεί να πιάσει πελώρια ύψη.
Τέλος, να σημειώσω πως, ακούγοντας και διαβάζοντας συνεντεύξεις των δημιουργών και συντελεστών, πείστηκα απόλυτα πως όλοι τους καταλαβαίνουν και νοιάζονται βαθιά για τη Μέση Γη και το έργο του Τόλκιν. Χρωμάτισαν ακόμη πιο θετικά την εμπειρία μου από τη σειρά, εξουδετέρωσαν ή σμίκρυναν κάποιους φόβους, και τους εμπιστεύομαι να ολοκληρώσουν το ταξίδι αυτό.
Κάποια σχετικά links:
-
Rings and Realms: Εξαιρετικές θεματικές αναλύσεις των επεισοδίων από τους Corey Olsen και Maggie Parke.
-
Other Minds & Hands: Από τους παραπάνω, μια πιο χαλαρή συζήτηση όσων δεν χώρεσαν στα Rings and Realms, αλλά και γενικότερα συζητήσεις περί adaptation. Επίσης αναζητείστε τις συνεντεύξεις που έχουν κάνει σε συντελεστές της σειράς στο twitter spaces του Olsen.
-
Raving Sanity blog: Ένα blog με μακροσκελείς αναλύσεις των επεισοδίων.
-
The Lord of the Rings: The Rings of Power subreddit: Το μόνο subreddit που εντόπισα που δεν ζέχνει τοξική χολή. Έχουν και πολύ ωραίες συνεντεύξεις με ηθοποιούς της σειράς.
-
DarrenGrey’s Lore compatibility index: Μελετημένες λίστες σχετικά με τις ομοιότητες και διαφορές κάθε επεισοδίου σε σχέση με το Legendarium.
Ακολουθούν τα links για τις αναρτήσεις μου σχετικά με κάθε επεισόδιο: