Οι Dead Dog’s Howl ανήκουν σε μια πολύ συγκεκριμένη κατηγορία καλλιτεχνικών οντοτήτων: ετερόφωτα σχήματα που είναι ψυχή και σώμα αφοσιωμένα στο υλικό άλλων δημιουργών και αποκρυσταλλώνουν την λατρεία τους αυτή με τη συγγραφή υλικού διαποτισμένου με την ουσία των ινδαλμάτων τους· στόχος τους η δημιουργία μικρών εστιών στις οποίες θα αναβιώνει κάτι από το πνεύμα της πηγής από την οποία εκπορεύονται.
Στην περίπτωσή μας το διεθνές (εξ Ηνωμένου Βασιλείου και Πολωνίας) δίδυμο προσεύχεται ολονυχτίς στον -πολυσύχναστο τα τελευταία χρόνια- βωμό των πρώιμων Necromantia: εδώ κυριαρχεί ένας κρατσανιστός μπασοκρατούμενος ήχος, ξεκούδουνα καμπανίσματα, διάχυτος αποκρυφισμός και ανορθόδοξα φωνητικά – διηγήσεις, ψελλίσματα, καγχασμοί, ψαλμοί. Οι δομές είναι χαλαρές, ασαφείς, τα όρια μεταξύ ιντερλουδίων και «κανονικών» κομματιών θολά – πώς να χαρακτηρίσεις τα εκτοπλασμικά απομεινάρια που συνθέτουν το τρομακτικά λειτουργικό “…Towards the Immutable Quest…”; Το όλο τοπίο θυμίζει έλος από τα βάθη του οποίου αναδύονται παλλόμενα τυρφώδη riffs υπό τις προσταγές ψιθυριστών επωδών και σειομένων οστών. Διόλου τυχαία, η απόπειρα φέρει την ευλογία παλιών θεοτήτων: Jim Mutilator και Magus έχουν συνεισφέρει με στίχους (ο πρώτος το είχε κάνει και στο “Mausoleum of Confessed Thoughts” demo).
Το “Black Circle Transcendency” δεν φέρει ίχνη καινοτομίας, ούτε απευθύνεται σ’ όσους ψάχνουν κάτι τέτοιο· ο δίσκος είναι γι’ αυτούς που αναζητούν βαθιές σπηλιές για να ονειρευτούν ακυκλοφόρητο υλικό των πρώιμων Necromantia. Ως τέτοιος, στέκει επάξια πλάι στις προσπάθειες των πάλαι ποτέ Necromantic Worship, αποτίοντας φόρο τιμής στα μιαρά βάραθρα της πάλαι ποτέ ημέτερης Νεκρομαντείας.
Aesthetical and spiritual relatives: Nekromanteion - A collection of arcane hexes, Necromantic Worship - Spirit of the Entrance Unto Death