Η Ancient Records είναι ένα από τα ελάχιστα σκανδιναβικά labels που παρακολουθώ σποραδικά τα 2-3 τελευταία χρόνια. Θυμίζοντας άλλες εποχές, περιορίζει αρκετά το δηλητηριώδες (για την ιδεατή ατμόσφαιρα του Είδους) marketing, διατηρεί κάποια γραφικά μισανθρωπικά φετίχ των 90’s(μια ματιά στο σκελετωμένο site της αρκεί), και το κυριότερο, διατηρεί ένα μικρό ρόστερ (10 τον αριθμό συγκροτήματα συνολικά έχουν κυκλοφορήσει μέσω της εταιρίας). Οι μπάντες αυτές είναι ουσιαστικά projects 2 ατόμων, οι οποίοι απλώνουν τις δημιουργικές παραφυάδες τους επί του χιονισμένοι σουηδικού τερέν, με διάφορες εκφάνσεις λατρείας του «σοβαρού» black metal πνεύματος της πάλαι ποτέ εποχής, με αντίστοιχο ήχο στην πλειάδα των περιπτώσεων(90’s δηλαδή). Όπως στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού τα άτομα πίσω από την Crepusculo Negro και την Colloquial Sounds κατά μια άποψη. Όλες οι κυκλοφορίες της είναι από Σουηδικές μπάντες (προφανώς λόγω σύστασής τους), έχουν κάτι να πουν, και μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται κάποια αριστουργήματα.
Τους Dödfödd δεν τους είχα προσέξει μέχρι τώρα. Είναι η κατάρα της μιας κυκλοφορίας μέσω του label (1 demo μέχρι στιγμής “Demo 10” του 2012) που με έκανε να τους προσπεράσω. Η προηγούμενη πορεία τους περιορίστηκε σε 3 demo την περίοδο 2001-02(ουσιαστικά αυτοκυκλοφορούμενα). Παρόλο που πλέον εμφανίζονται στα κατάστιχα του metal-archives ως διαλυμένοι, προσφάτως έπεσα πάνω στο “Demo 15”, το οποίο εμφανίστηκε στο bandcamp της μπάντας (ακραία κίνηση για Ancient Records, οπότε και επιφυλάσσομαι κατά πόσο θα υπάρξει διανομή μέσω αυτής) αρχές Ιανουαρίου. Τελευταία ενημέρωση περί μελών αναφέρει τον Sir N. (μπαλαντέρ και βασική μηχανή πίσω από το label) και τον ιδρυτή Atum (Reverorum ib Malacht).
Αυτό που αναδύεται από το “Demo 15” είναι πρωτίστως μια στριφνή καταχνιά, αλλά όχι με έννοια φυσικού περιβάλλοντος. Εδώ έχουμε ένα ντουμάνι βορβορώδους, ψυχαναγκαστικού (δια της άσκοπης περιήγησης) black metal. Black metal με την ευρεία έννοια. Γιατί εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες. Μόνο τύμπανα, νευρόσπαστα υμνικά φωνητικά που χαιρετίζουν τους κλειστούς λαρυγγισμούς του Attila, και ένα πανταχού παρόν ambience, που δίνει έναν αέρα μεσαιωνικής βιομηχανίας – όρος παράλογος, εκτός κι αν τον αντιστοιχήσουμε με την εικονογραφία της μεσαιωνικής Κόλασης, τον προπομπό της απτής βιομηχανίας. 2 κομμάτια, πλαισιωμένα από intro και outro. Με φασματικές αλυσίδες να ελίσσονται γύρω από τα φλεγόμενα θυμιατά των φωνητικών που δοκιμάζουν το απάνθρωπο σκούξιμο όταν αποτινάσσουν τον χλευαστικό μανδύα τους.
Οι Dödfödd δεν είναι η καλύτερη εισαγωγή στην παραγωγή της Ancient Records (άλλωστε δεν πρόκειται τυπικά για κυκλοφορία της), ούτε βέβαια είναι αντιπροσωπευτική ή αριστουργηματική. Το demo αυτό είναι ένα παλμικό μανουάλι για ιδιαίτερα γούστα, με πλήρη την μαυρομεταλλική ατμόσφαιρα. Από εκεί και πέρα ελπίζω σε μια αναφορά εβδομαδιαίας βάσης μέσα από το blog, σχετικά με τις κυκλοφορίες της Σουηδικής εταιρίας.