Monster Compendium I - Zombie

Δεν έχω δει ούτε ένα επεισόδιο Walking Dead, και οι ταινίες με ζόμπι που έχω παρακολουθήσει συνολικά στη ζωή μου δεν πρέπει να ξεπερνάνε τις 10 σε αριθμό. Το στερεοτυπικό ζόμπι είναι μια μορφή νεκροζωής η οποία χαρακτηρίζεται από μηδενική νοημοσύνη, τουλάχιστον όπως την αντιλαμβάνεται η μέση ανθρώπινη κοινωνία, και όλη της η συμπεριφορά κατευθύνεται προς την ικανοποίηση μιας ανάγκης, η οποία μπορεί να είναι είτε η πραγματοποίηση της εντολής του ατόμου που είναι υπεύθυνο για [τη μετατροπή σε/το σήκωμα του] ζόμπι, είτε η ακόρεστη πείνα, είτε η εξάλειψη πάσας ανθρώπινης ζώσας φιγούρας σε κοντινή ακτίνα (πιθανός συνδυασμός με την προηγούμενη ανάγκη). Δεν πρόκειται για μια συμπεριφορά η οποία είναι ακονισμένη προς αυτή την ικανοποίηση, δεν πρόκειται δηλαδή για έναν κυνηγό με τελειοποιημένο σώμα και συνεργασία με το περιβάλλον (όσον αφορά την ικανοποίηση της πείνας ή το σκότωμα), αλλά απλά για ένα σώμα, συνήθως πεθαμένο, με τα σημάδια της σήψης πάνω του, το οποίο κινείται χάρη σε μαγεία ή/και πνεύματα που έχουν συμβάλει στην τελετή σηκώματός του. Καμία νίκη επί του θανάτου λοιπόν.

Είναι πλήρως υλικό (corporeal), και άρα κοντά στην δικιά μας πραγματικότητα, την καθημερινότητα δηλαδή, σε σχέση τουλάχιστον με τα υπόλοιπα νεκροζώντανα πλάσματα. Εμφανίζεται συνήθως σε αγέλες, με αποτέλεσμα να χάνεται ο τρόμος λόγω ακριβώς της πληθωρικής παρουσίας των οντοτήτων – η υπόνοια πάει περίπατο όταν βλέπεις ή διαβάζεις για ζόμπι που έχουν κατακλύσει την πόλη. Η δε μόδα της βιολογικής αιτίας του zombiefication (ιός δηλαδή), που κυριαρχεί τα τελευταία n χρόνια, μόνο αποστροφή μπορεί να μου δημιουργήσει, μιας και γειώνει το υπερφυσικό με κάτι το οποίο είναι μετρήσιμο και παρατηρήσιμο με επιστημονικούς όρους/μεθόδους – και βέβαια αντιμετωπίσιμο με αυτό τον τρόπο. Με το ζόμπι δε μπορείς να μιλήσεις, ενώ δεν αποπνέει κάποιου είδους μεγαλείο, δεν έχει σχέδια τα οποία πρέπει να αποκρυπτογραφήσεις, να τα χαλάσεις, ή να βοηθήσεις να πραγματοποιηθούν, εν αντιθέσει με τους πιο έξυπνους νεκροζώντανους.

Εκτός τέχνης βέβαια, στην πλειοψηφικά αποδεκτή πραγματικότητα, το ζόμπι είναι αρκετά ενδιαφέρον να το σηκώνεις όντας νεκρομάντης ή κάποιος άλλος μάγος που ασχολείται με τους νεκρούς, μιας και πρέπει να ασχοληθείς με το πτώμα και την απόκτησή του, να πιάσεις πιθανώς το κρύο και ελαφρώς σάπιο δέρμα (πάνω στο οποίο θα ζωγραφίσεις σύμβολα και θα ανάψεις incenses), να το διατάξεις να σηκωθεί και να νιώσεις την ικανοποίηση όταν αυτό πράγματι κουνηθεί και σταθεί μπρος σου έτοιμο να σε υπακούσει (ικανοποίηση περισσότερο δημιουργική, μιας και δημιούργησες μια νεκροζωή, παρά εξουσιαστική) ή σε άλλη περίπτωση να συμφωνήσεις με τα πνεύματα που θα το κάνουν αυτό, πιθανώς βρίσκοντάς τα σε κάποια ενδιάμεση ουδέτερη διάσταση, όπου και θα γίνει η συνάντησή σας. Μπορείς μάλιστα να δοκιμάσεις να σηκώσεις διάφορα είδη πέρα από ανθρώπους, ή να σηκώσεις σκέτα μέλη (χέρια, ωμοπλάτες, εγκεφάλους, δέρματα). Αν σηκώσεις ένα δέρμα μπορείς μετά να το φορέσεις, και αυτό να σε μεταμφιέζει, ή να σε πετάει αν προσθέσεις και επιπλέον μαγείες, ή έχεις τα κατάλληλα πνεύματα να σε κουβαλάνε μέσα του. Ένα σακί που πετάει είναι αυτό που μας συνδέει με το επόμενο νεκροζώντανο.