English version here
Ο Dunkel, ιθύνων νους του γαλλικού one-man σχήματος Drakonhail, στην ασπρόμαυρη φωτογραφία του στο Metal Archives εμφανίζεται στο δάσος με ένα πουλί (ίσως κοράκι) στο μπράτσο. Το δε λογότυπο του συγκροτήματος αρκείται λιτά στη γραφή του ονόματος με γοτθικούς χαρακτήρες. Αμφότερα τα στοιχεία αυτά με παρέπεμψαν σε μια συγκεκριμένη underground αισθητική των early ‘00s, εποχή στην οποία άλλωστε βρίσκεται και η αφετηρία των Drakonhail (2002).
Παρά την έντονη παραγωγικότητά του (19 κυκλοφορίες), το συγκρότημα μου ήταν μέχρι πρότινος παντελώς άγνωστο, ενώ στο Metal Archives δεν υπάρχει ίχνος κριτικής για κάποια από τις κυκλοφορίες του. Το ίδιο συμβαίνει και με το έτερο όχημα του Dunkel, τους Saatkrähe, που επίσης ανακάλυψα φέτος και οι οποίοι κινούνται σ’ ένα πιο ξερακιανό παραδοσιακό ύφος. Απέχοντας από το Bandcamp και κάθε άλλη ψηφιακή πλατφόρμα, ο καλλιτέχνης φαίνεται να ανήκει σε μια μειοψηφία που προσπαθεί να περιχαρακωθεί εντός των αναλογικών τειχών (δίχως ολοκληρωτική επιτυχία, όπως δείχνουν τα video στο YouTube και τα ψηφιακά rips της μουσικής του), σε πιθανή αναζήτηση ενός φρουρίου νοσταλγίας.
Τα τρία κομμάτια του L’autre lieu, τελευταίας κυκλοφορίας των Drakonhail, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά πέρυσι, στο τριμερές split μεταξύ Striborg, Bosc Fosc και Drakonhail· εκεί μπορεί κανείς να βρει μεταξύ άλλων και τους στίχους του demo, οι οποίοι κινούνται σε νυχτερινά μοναχικά μονοπάτια, εφαπτόμενοι με τη μουσική ατμόσφαιρα.
Το L’autre lieu είναι το μακάβριο σούσουρο που ξεσηκώνει ένας νυχτερινός περίπατος. Ρυθμικά, βασίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου σε έναν μετρημένο βηματισμό γεμάτο τριγμούς, ο οποίος αποπνέει την απειλή που κρύβεται στο σκοτάδι, στα σημεία εκείνα που τα μάτια μας προσπαθούν να αποφύγουν όταν περπατάμε το βράδυ. Μουσικά το όλο οικοδόμημα χτίζεται με αργόσυρτα riffs ακουστικής διάθεσης (που κάποιες φορές αναδιπλώνονται σε folk-ίζουσες συστοιχίες), απόκοσμες κραυγές και ένα ambiance που τρεμοπαίζει αναδύοντας κάτι το φασματικό. Το όλο πράγμα παραπέμπει σε ομιχλιασμένους τάφους, φέροντας παράλληλα κάτι από την φυσιολατρική λαχτάρα του black metal.
Αισθητικοί και πνευματικοί συγγενείς: Aghast - Hexerei im Zwielicht der Finsternis, Smorzando - Smrad