Βιβλία που διάβασα το 2017

Λογοτεχνικά

Gateways to Abomination (Matthew M. Bartlett, 2014)



Ανθολογία με πολύ μικρής έκτασης και χαλαρά συνδεόμενα μεταξύ τους διηγήματα τρόμου, τα οποία αναδύουν παρακμή (δυστυχώς) αλλά και παράδοξο (ευτυχώς). Δομικά συγγενές των Παγανιστικών, έστω κι αν είναι πιο αστικό και δυστοπικό θεματολογικά. Εδώ γράφω περισσότερα.

Ghosts And Ruins (Ben Catmull, 2013)



Κάπως έτσι φαντάζομαι μια εικονογραφημένη εκδοχή των Παγανιστικών. Βιβλίο για να κάθεσαι και να χαζεύεις σελίδες με τις ώρες. Αγνό setting, πινελιές ιμπερσιονισμού, ελάχιστο στόρι – προσωπική αδυναμία. Σαν να βουτάς μέσα σε ένα horror sandbox.

The Last Wish (Andrzej Sapkowski, 1993)



Το πρώτο βιβλίο του Witcher είναι μια συλλογή διηγημάτων που μπολιάζει το κλασικό fantasy με φιλοσοφικές ανησυχίες (ειδικά στο θέμα της πολιτισμικής σύγκρουσης) και σλάβικο φολκλόρ. Ευκολοδιάβαστο, σαγηνευτικό, μια ιδανική πτυχή της φανταστικής λογοτεχνίας. Εδώ γράφω περισσότερα.

The Man Who Collected Machen and Other Weird Tales (Mark Samuels, 2011)



Μεταμοντέρνος τρόμος και Άρθουρ Μάχεν είναι τα στοιχεία που συνθέτουν το αγαπημένο μου βιβλίο για αυτή τη χρονιά. Με μια γραφή στρωτή και συνάμα λυρική, που δε σε κουράζει. Όπως θα έπρεπε να είναι ο τρόμος των αρχών του 20ου αιώνα στις αρχές του 21ου. Εδώ γράφω περισσότερα.

The Secret History of Twin Peaks (Mark Frost, 2016)



Φέτος ήταν μια twin Peaks χρονιά και το ντοσιέ του Mark Frost ήταν αναπόφευκτο ανάγνωσμα. X-Files-ίζουσα αισθητική με ότι καλό και κακό αυτό συνεπάγεται (συνωμοσιολογία, εξωγήινοι, δουλεμένη μυθολογία), ενώ λύνονται αρκετές απορίες και στρώνεται η πλοκή των δύο πρώτων σεζόν.

The Wide, Carnivorous Sky and Other Monstrous Geographies (John Langan, 2013)



Καταπληκτικός τίτλος μιας καλής συλλογής διηγημάτων (και) μεταμοντέρνου τρόμου, η οποία μπαίνει στη λίστα λόγω δύο καταπληκτικών ιστοριών: του Technicolor (ένα πλέξιμο της βιογραφίας του Πόε με μια οκάλτ εναλλακτική ιστορία) και του Mother of Stone (σπουδή στο πως πρέπει να γράφεται ένα απλωτό διήγημα τρόμου, από τα καλύτερα πράγματα που έχω διαβάσει). Εδώ γράφω περισσότερα.

Μπόρχες, Άπαντα τα πεζά Ι (Jorge Luis Borges, 2014)



Πρώτη επαφή με Μπόρχες μετά το Βιβλίο των Φανταστικών Όντων – εμπειρία ζωής. Ακόμη δεν έχω κάτσει να σταχειολογίσω πλήρως το υλικό για γράψιμο εκτενούς παρουσίασης. Πάντως οι ιδέες που παρουσιάζονται στην πρώτη κιόλας ανάγνωση απαιτούν σημειωματάριο δίπλα για σημείωσή τους.

Η σκιά στο σπίτι (Κωνσταντίνος Κέλλης, 2016)



Το ελληνικό gothic είναι εδώ και είναι όμορφο, ατμοσφαιρικά τρομακτικό, και άκρως ευανάγνωστο. Μια σκιώδης ματιά στην εξοχή της βορείου Ελλάδας, με καλά δουλεμένη ιστορία και χαρακτήρες, και όλα τα φόντα του best-seller. Εδώ γράφω περισσότερα.

Μη λογοτεχνικά

Circles of Power: Ritual Magic in the Western Tradition (John Michael Greer, 1997)



Ίσως η καλύτερη αναλυτική πρακτική εισαγωγή στην δυτική μαγεία, μαζί με το Modern Magick του Craig – ισορροπεί τέλεια ανάμεσα στο ευανάγνωστο και το ουσιαστικό. Προτιμήστε την πρόσφατη δεύτερη έκδοση, μιας και διορθώνει πολλά λάθη όσον αφορά την εβραϊκή γραφή.

Dreamtime: Concerning the Boundary Between Wilderness and Civilization (Hans Peter Duerr, 1985)



Πολεμική ενάντια στο ρασιοναλισμό. Παγκόσμιο στο φάσμα του, το έργο του Duerr έχει εμμονή με το δίπολο Civilization-Wilderness και με ένθερμη γλώσσα νοσταλγεί διαφορετικά συνειδησιακά φάσματα. Πολύ καλά τεκμηριωμένο (σημειώσεις και βιβλιογραφία καλύπτουν μεγαλύτερη έκταση από το κυρίως κείμενο), στρατευμένο και δίχως διαθέσεις αντικειμενικού.

Mysteries of the Dreamtime: The Supernatural Life of the Australian Aborigine (James Cowan, 1993)



Πολεμική ενάντια στο δυτικό πολιτισμό. Απαραίτητο ανάγνωσμα για όσους γοητεύονται από τους Αυστραλούς ιθαγενείς και τον για χιλιετίες απαράλλαχτο πολιτισμό τους. Πολύ καλό γράψιμο σχετικά με τη σημασία και την ιεροποίηση του χώρου/περιβάλλοντος για τους νομάδες αυτούς, φυσικά στρατευμένο και αυτό.

Soul Hunters: Hunting, Animism, and Personhood among the Siberian Yukaghirs (Rane Willerslev, 2007)



Συμμετοχική ανθρωπολογία από τον Δανό Rane Willerslev που έζησε με τους Yukaghirs για 3 χρόνια. Καταπληκτική εκ των έσω παρουσίαση των ανιμιστικών ψηφίδων τους, με αρκετή ανάλυση περί του φαινομένου της μεταμόρφωσης και του κοινωνικού συστήματος ελέγχου της συσσώρευσης πλεονάσματος που έχουν οι Σιβηριανοί.

The Varieties of Magical Experience: Indigenous, Medieval, and Modern Magic (Lynne Hume, Nevill Drury, 2013)



Παραφράζοντας τον τίτλο του κλασσικού The Varieties of Religious Experience, αυτό εδώ καταπιάνεται με την Μαγική Εμπειρία (από ψυχολογική, συνειδησιακή, και πολλές άλλες σκοπιές) ανά την ιστορία, δίχως διάθεση χλεύης ή επιστημονικής αποστειρωμένης ματιάς. Συν τοις άλλοις πολύ πλούσια βιβλιογραφία.